Thursday, July 8, 1999

გავუსინჯოთ მაჯისცემა ჯგუფ „პულსს“

ბრძოლა საკუთარ თავთან

დღე მშვენიერი გათენდა, მზიანი, მშვიდი, ივნისის უკანასკნელი ამოსუნთქვა. ქუთაისში მნიშვნელოვანი არაფერი მომხდარა, თუ არ ჩავთვლით, ოშოისტების ნამუშევრების გამოფენას „ბაგრატის ფონდის“ დარბაზში, რის შესახებ ჩემი რესპოდენტი მოგვიანებით აუღელვებლად გაიკვირვებს: „რა უნდა ოშოს ტრანსულ გამოფენასა და მედიტაციებს ბაგრატის ტაძრის აღორძინების ფონდში? – პაუზის შემდეგ დაუმატა, – რა უნდა ჯგუფ „აუტსაიდერს“, ვთქვათ, სახელმწიფო ფილარმონიაში?..“ სწორედ, ამ მშვენიერ დღეს ავედით მე და ჩვენი გაზეთის ფოტოკორესპონდენტი ზურა ზენაიშვილი ქუთაისის სატრაქტორო ქარხნის ერთ-ერთ ოთახში, სადაც ჯგუფი „პულსი“ ატარებს რეპეტიციებს. ოთახში წესრიგია, მაგრამ ჭერიდან წყალი წვეთავს. „პულსის“ ბიჭები ამბობენ, რომ წყალი, რატომღაც, მხოლოდ მზიან ამინდში წვეთავს. პატარა „მაგიდაზე“ გაზეთ Я Молодой-ს ერთ-ერთ გვერდზე, სადაც ჯგუფ Prodigy-ს ფოტო და სტატიაა, ძველი პურის ნატეხი და მინის უცნაურად შეჭყლეტილ-შემოჭყლეტილი ღვინის ძველებური ბოთლი დევს. როგორც სოსო ივანეიშვილი – ჩვენი მასპინძელი, – ამბობს, ბოთლი ჩვენი საცოდაობით დადნა და ფორმა იცვალაო...


ვფიქრობ, დადგა დრო, გავიცნოთ ჯგუფი „პულსი“. ესენი არიან:

სოსო ივანეიშვილი – ვოკალი, გიტარა, სიმღერების ავტორი და საერთოდ, ჯგუფის დამაარსებელი;

მირიან თუმანიშვილი – დასარტყამი ინსტრუმენტები, ანუ დრამერი;

გოგა ქარსელაძე – ბას-გიტარა.

ჯგუფს ჰყავს კიდევ ერთი გასაიდუმლოებული წევრი.

***

ზუსტად იმ დღეს შევიძინე ანტუან დე სენტ-ეგზიუპერის „პატარა უფლისწული“, რომელშიც თავად ავტორის ნახატებია. „ნომერი პირველი“ ნახატი, რომელიც ეგზიუპერის ყოველთვის თან დაჰქონდა და ადამიანებს უჩვენებდა მათი აზრის გასაგებად, იმ დღეს ჩემს ხელში აღმოჩნდა. ვისარგებლე შემთხვევით და გადავწყვიტე ბიჭებისთვის მეჩვენებინა. აი, ეს ნახატიც:

ეგზიუპერის „პატარა უფლისწულიდან“ ნახატი №1

სოსოს ვერსიები: ესაა მლოცველი, რომელსაც ნაჭერი გადაუფარებია და დაჩოქილი ლოცულობს, ან მკვდარი სპილოა, ან თუნდაც უდაბნოში ნახევრად ჩამარხული გიტარა.

მირიანის აზრით, ეს სველპირსახოცგადაფარებული სპილოა.

გოგას ძალიან შიოდა და სიცილით თქვა, რომ ახლა ეს ნახატი შემწვარ ქათამს მაგონებსო.

ეგზიუპერის აზრით, ვინც ამ სურათზე ქუდს დაინახავს, ის უკვე დიდია, რადგან სინამდვილეში მან დახატა მახრჩობელა გველი ბოა, რომელიც გადაყლაპულ სპილოს ინელებდა. ჩვენს შემთხვევაში, არც ერთის პასუხი არ იყო „ქუდი“...