Tuesday, September 13, 2011

თემურ ყვითელაშვილის კლასიკა, ჯაზი და როკი

ძალიან რთულია იმის წარმოდგენა, რომ ადამიანს მუსიკალური მოღვაწეობა საბჭოთა კავშირში ისეთ ჟანრებში წამოეწყო, როგორებიცაა როკი და ჯაზი, ეს თავისუფლება შემდგომში ბოლომდე შეენარჩუნებინა და, უფრო მეტიც, დიდი შემოქმედებითი წარმატებისთვის მიეღწია თვით ჯაზისა და როკის სამშობლოში. ასეთი მუსიკოსი საქართველოში გიტარისტი და კომპოზიტორი თემურ ყვითელაშვილია. იგი 1977 წლიდან გიტარისტია და პირველია ქართველ მუსიკოსებს შორის, რომელმაც ქართველი კლასიკოსებისა და თანამედროვე კომპოზიტორების ნაწარმოებები ელექტროგიტარის თანხლებით ააჟღერა. ამასთანავე, გიტარისთვის გადაამუშავა მოცარტის, ბახის, პაგანინის, შუბერტის, რიმსკი-კორსაკოვისა და სხვათა კომპოზიციები.

1985 წლიდან მუსიკოსი პოსტსაბჭოთა სივრცეში საუკეთესო გიტარისტად ითვლება, 1994 წელს აშშ-ში „საუკეთესო ფიუჟენ გიტარისტის“ წოდება მიენიჭა, 1998 წელს ყვითელაშვილს საქართველოს პრეზიდენტმა „ღირსების ორდენი“ გადასცა, ხოლო 2004 წელს მისი სახელი „გინესის მსოფლიო რეკორდების“ წიგნში შევიდა, როგორც გიტარისტი, რომელიც 30 საათი უწყვეტად უკრავდა. მას 6 ოფიციალური ალბომი აქვს ჩაწერილი, რომელთაგან ბოლო – Made In Georgia შარშან გამოვიდა. გიტარისტისთვის ღიაა მსოფლიოს ისეთი პრესტიჟული დარბაზისა და კლუბების კარი, როგორებიცაა: „კარნეგი-ჰოლი“, „ბერდლენდი“, „ირიდიუმი“, „ბეიკდ პოტეიტოუ“, „ბლუ ნოუტი“ და სხვა. იშვიათი ნიჭისა და შრომისმოყვარეობის წყალობით, თემურ ყვითელაშვილი ერთნაირად შთამბეჭდავად ასრულებს როგორც მუსიკის კლასიკას, ისე ჯაზსა და როკს.

ჟურნალი „თბილისი Out“ #12, სექტემბერი 2011 წელი 

მოუსმინე:

Monday, September 5, 2011

მერი შელი – ქალი, რომელმაც მოიფიქრა ფრანკენშტაინი

© ლაშა გაბუნია
© გაგა გობრონიძე

ლაშა: – დავიწყოთ ასე, რომ ზოგადად ტექნიკური პროგრესი მიმართულია ადამიანთა კეთილდღეობისკენ, მეორეს მხრივ კი – ადამიანთა გასანადგურებლად. ესაა ის დილემა, რომლის წინაშე დგას თანამედროვე კაცობრიობა. ეს მეტად რთული და მწვავე საკითხი საუკეთესოდ წარმოაჩინა არა ტექნიკურ სიახლეებში მუდამ მოკირკიტე რომელიმე კალმოსანმა მამაკაცმა, არამედ ახალგაზრდა, მეტად მგრძნობიარე გოგონამ, რომელმაც მე-19 საუკუნის გარიჟრაჟზე მსოფლიოს ლიტერატურის კლასიკური რომანი „ფრანკენშტაინი, ანუ თანამედროვე პრომეთე“ აჩუქა. ლიტერატურის ისტორიას ჯერ არ ახსოვს მსგავსი შემთხვევა, როცა დამწყები, 19 წლის ავტორის პირველივე ნაწარმოები ასე უცებ მოხვედრილიყოს ლიტერატურის კლასიკის საგანძურში.

მერი შელი
გაგა: – ამ წიგნმა გამოსვლისთანავე მოიპოვა მსოფლიო აღიარება და, მოდი, ლაშა, თამამად ვიტყვი, შეცვალა საერთოდ აზროვნება და ისეთ ნოვაციებს დაუდო სათავეები, რომლებიც იმ პერიოდის პურიტანულ ინგლისში (და არა მარტო ინგლისში) წარმოუდგენელიც კი იყო. ამ ამბავში ყველაზე საინტერესო და თითქოსდა უცნაური ისაა, რომ საუბარი არ არის რაიმე პოემაზე, სადაც მარადიული ფასეულობებია აღწერილი ან თუნდაც მძაფრ სოციალურ რომანზე. მსგავსი რომ მომხდარიყო, ეს ყველაფერი რაღაცნაირად მაინც ჩაჯდება სტანდარტულ ჩარჩოებში. არა, აქ უფრო უცნაურ და დამაინტრიგებელ ისტორიასთან გვაქვს საქმე, რომელსაც თუ ჩავუღრმავდებით და ბოლომდე გავიაზრებთ, შეიძლება გაკვირვებისგან წავუსტვინოთ კიდეც.

ლაშა: – „წასტვენის“ საბაბებიც არსებობს და, რაც მთავარია, მიზეზებიც. ძალიან კონკრეტულები რომ ვიყოთ, მოდით, ასე ვთქვათ – 1910 წლიდან 2007 წლამდე მსოფლიო კინომატოგრაფმა 64-ჯერ მოახდინა იმ ყველაფრის ეკრანიზირება, რაც ჟენევის ტბასთან ერთი დიდი ინგლისელი პოეტის ახალგაზრდა მეუღლემ დაწერა.