მერცხლები გაზაფხულზე ბრუნდებიან (I და II ნაწილი)

I ნაწილი

„მე ბედნიერი ვარ, აქ რომ ჩამოვედი“ (ალექსანდრ სკლიარი. ჯგ. Ва-Банкъ)

„აქ რომ მოვდიოდით, რა თქმა უნდა, გარკვეული სკეპტიციზმი შეიმჩნეოდა. და მიუხედავად პატარა ლაფსუსებისა და ცოდვებისა, – საერთო შთაბეჭდილება ძალიან კარგია. ბევრმა ჯგუფმა არა მარტო გაგვახარა, არამედ გაგვაკვირვა“ (ეკატერინა ხრომოვა, რუსული MTv).

„ჩვენ, მართლაც სკეპტიკურად ჩამოვედით აქ, მაგრამ პირველივე ქართული ჯგუფის მოსმენამ შოკში ჩაგვაგდო. ჩვენ ვიდექით და ვტკბებოდით, რუსეთში ასეთი სიამოვნება კარგა ხანია არ გამოგვიცდია“ (არტურ რაკოვი, რუსული MTv). 

ასეთი შეფასებები გაუკეთდა 5-7 მაისს თბილისის სპორტის სასახლეში ჩატარებულ როკ-ფესტივალს „მერცხლები გაზაფხულზე ბრუნდებიან“. ჩემის აზრით, ეს ფესტივალი იყო ერთ-ერთი საუკეთესო, რაც საქართველოში ჩატარებულა. მისი სულისჩამდგმელი კი, როგორც ალბათ მოგეხსენებათ, არის ლადო ბურდული. პირველი ასეთი ფესტივალი ჩვენი გაზეთის მკითხველებმა იციან, რომ გასული წლის 17-18 სექტემბერს ჩაატარა თბილისის ღამის კლუბებსა და პაბებში. უკვე მაშინ ფესტივალისთვის შეგვეძლო „საერთაშორისო“ სტატუსი მიგვენიჭებინა. თავისი მასშტაბებით მაისის ფესტივალი უფრო გრანდიოზულია, ვიდრე სექტემბრის. აქ გამოვიდნენ ჯგუფები საქართველოდან, აზერბაიჯანიდან, რუსეთიდან და ინგლისიდან. ფესტივალის რეკლამა დღეში 4-ჯერ ბრუნავდა ფრანგულ მუსიკალურ ტელეკომპანია MCM-ზე. ფესტივალს კი აშუქებდა მუსიკალური ტელევიზია MTv (რუსეთის). 

ლადო ბურდულთან

კონცერტები ტარდებოდა საქართველოში, ალბათ, ერთ-ერთ ყველაზე საშინელი აკუსტიკის მქონე დარბაზში – სპორტის სასახლეში. როკ-მუსიკის მოყვარულები დამეთანხმებიან, ალბათ, თუ რა არაკარგი ჟღერადობა ჰქონდათ წარსულში ამ დარბაზში იან გილანსა და „ნაზარეთს“. მიუხედავად ამისა, ფესტივალის ხმის რეჟისორი, ლეგენდარული გენა მამედოვი მაქსიმალურად შეეცადა საუკეთესო ჟღერადობა მიეღო და არცთუ უშედეგოდ. სცენასთან ახლოს, სადაც მსმენელებმა თავი მოიყარეს, შესანიშნავი „საუნდი მოდიოდა“. 

როგორც ცნობილია, ფესტივალში მონაწილე ჯგუფები ორ დღეზე გადანაწილდნენ, ხოლო 7 მაისს ერთგვარი გალა კონცერტი ჩატარდა. წინა ფესტივალთან შედარებით, მინდა აღვნიშნო ორგანიზატორების მხრიდან ჩამოსული ჯგუფების წევრებისა და ჟურნალისტების მიმართ ჩინებული დამოკიდებულება. იმერლებს, – სამტრედიელებს და ქუთაისელებს, – ღამეს კოჯორში გვათევინებდნენ. დღეში ერთხელ ჟურნალისტები და მუსიკოსები დავყავდით სადილზე. სამწუხაროა, მაგრამ არ იყო დაბეჭდილი ფესტივალის პროგრამა, ამიტომ, მოულოდნელობისაგან ცოტა გაკვირვებული და გაოცებული დავრჩი, როდესაც პირველივე ღამეს თეატრალური სარდაფის ღამის კლუბში ამოვყავი თავი. 

როკ-ფესტივალს უამრავი სპონსორი ჰყავდა, რომელთაგანაც გამოვყოფ „ყაზბეგს“. იმ ლუდს ყოველდღიურად დიდი დოზებით არიგებდნენ ღამის კლუბში. ფესტივალის საინფორმაციო მხარდამჭერები იყვნენ: ფრანგული MCM, რუსული MTv, ტელეკომპანიები: „I სტერეო“, „რუსთავი 2“ და გადაცემა „კომუნიკატორი“, ასევე „I რადიო“ (FM 106,4). 

ქუთაისელი მუსიკოსები ლადო ბურდულის სახლში

მიუხედავად იმისა, რომ კონცერტებს ბევრი მაყურებელი არ ესწრებოდა, ვინც მოდიოდა, ნაღდად იყო მუსიკით დაინტერესებული, ამიტომ, სერიოზული ექსცესი არ მომხდარა. სხვათა შორის, სხვა მუსიკალურ ღონისძიებებზე, რომელიც სპორტის სასახლეში ტარდება, ერთი პოლიციელის თქმით, თურმე ცხვირ-პირის დასისხლიანების გარეშე არ მიმდინარეობს. დარბაზში ზოგჯერ შეიმჩნეოდნენ სხვა მუსიკალურ მიმდინარეობათა მოყვარული პროვოკატორები, რომლებიც ცდილობდნენ დებოშის ატეხას, მაგრამ როკერები ამჯერად, მათ არ აჰყოლიან. მე ახლა შევეცდები, მიმოვიხილო ფესტივალის თითოეული დღე. ყოველი მათგანი, რა თქმა უნდა, ძალიან საინტერესო იყო. 

ბასა – „აუტსაიდერის“ ძრავა

საერთოდ, თანამედროვე მუსიკაში ყველაზე სერიოზულები, ნაკლებად ენაწყლიანები და ნაკლებად პრეტენზიულები, მაგრამ ამავე დროს, გონებამახვილები, დაკვირვებულები უმრავლეს შემთხვევაში ბას-გიტარისტები არიან. ამ შემთხვევაში, გამონაკლისებად უნდა მივიჩნიოთ სიდ ვიშეზი, პოლ მაკარტნი, როჯერ უოტერსი. ძირითადად, ბას-გიტარისტებს მუსიკის გარდა სხვა გატაცებაც გააჩნიათ, მაგრამ მათ სამართლიანად ჯგუფის ძრავებს (გულს) უწოდებენ, რომელთა პულსაციაზეც დამოკიდებულია ნებისმიერი მუსიკალური კოლექტივის წინსვლა და წარმატება. სწორედ, ასეთ დიდ ბასისტებად როკში არიან აღიარებულები: ჯონ პოლ ჯონსი (Led Zeppelin), როჯერ გლოვერი (Deep Purple), ტერი ბატლერი (Black Sabbath), ქრის სქუაიერი (Yes), ჯონ დიკონი (Queen), ქრის ნოვოსელიჩი (Nirvana) და მრავალი სხვა. ამ და სხვა, კიდევ უკეთესი ადამიანური თვისებებით უხვად დაჯილდოებულია ის პიროვნება, რომელსაც დღეს მე თქვენ გაგაცნობთ.

სახელი, გვარი: საბა კუპრაშვილი.

ზედმეტსახელი: ბასა.

მოკლე ბიოგრაფია: დაიბადა 1972 წლის 16 სექტემბერს ქუთაისის მე-3 სამშობიაროში. სტაბილურად სწავლობდა ქალაქის პირველ საშუალო სკოლაში (დღეს კლასიკური გიმნაზია). 11 წლისამ დაიწყო ხალხური სიმღერების შესწავლა. 12 წლისა 7-სიმიანი გიტარის რამდენიმე აკორდს დაეუფლა. 14 წლისამ კი სკოლის ორკესტრ „გაზაფხულში“ შეისწავლა 6-სიმიან გიტარაზე დაკვრა, მაგრამ მალე იძულებული შეიქნა, გადასულიყო ბას-გიტარაზე დათო ჯანელიძის ბიგ-ბენდ „აისში.“ ბენდთან ერთად მონაწილეობა მიიღო მოსკოვის ცენტრალური ტელევიზიის ფესტივალში „შირე კრუგ“. 1989 წელს სკოლის დამთავრებისთანავე ჩააბარა ქუთაისის პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში. დაამთავრა უკვე ტექნიკური უნივერსიტეტი სპეციალობით, ელექტროტექნიკის ინჟინერი.

1994 წელს მუშაობდა ეროვნულ ბანკში ინკასატორად და უფროს პროგრამისტად (ეკონომისტად), ნამუშევარი აქვს სახელმწიფო ქონების მართვის სამინისტროს ქუთაისის სამმართველოში. მუშაობს საქართველოს ტელეკომსა და ჩვენს რედაქციაში კომპიუტერულ დიზაინერად.

ჰო, კიდევ ერთი აუცილებელი შტრიხი (საკმაოდ სქელი) – უნივერსიტეტში სწავლისას, I კურსის I სემესტრის მიწურულს ფიზკულტურის დარბაზში მან გაიცნო „სტრადივარი“ (ვატო ნებიერიძე), რომელმაც ის მიიყვანა „მელომანში.“ ასე მოხვდა ქუთაისის ლეგენდარულ როკ-ტუსოვკაში და მოგვიანებით ჯგუფ „აუტსაიდერში“, რომლის უცვლელი ბას-გიტარისტია დღემდე. 

მთავარი ღირსებები: აქვს შესანიშნავი იუმორის გრძნობა. „იუმორის გრძნობა კარგი გრძნობაა“ – ამბობს იგი. აქვს ბევრი პროფესია: არის ე.წ. კომპიუტერშჩიკი (პროგრამისტი), მის ხელში გამოვლილია თითქმის ყველა კომპიუტერი, რაც ქალაქში შემოსულა და შემოდის. არის, აგრეთვე, ზემოთაღნიშნული მოაზროვნე მანქანების შესანიშნავი დასტაქარი. ესმის ტელეოპერატორობა და ტელემონტაჟი. ამ უკანასკნელის უმწიკვლოდ მცოდნეა. ქალაქში პირველი ტელე-კომპიუტერული გრაფიკა, სწორედ, მისი ნახელავია. 

კურიოზი: ქუთაისში I პირდაპირ სატელევიზიო საკონცერტო ცოცხალ ჩართვაზე საბა ასრულებდა შემდეგ ფუნქციებს: 1. წინასწარი გადაღებები, 2. მონტაჟი, 3. სატელევიზიო ხმის რეჟისორი, 4. ცოცხალი, პირდაპირი ტელეეთერის ტრანსლაციის რეჟისორი, 5. ხარვეზების აღმომფხვრელი, 6. მუსიკოსი (დაუკრა ჯგუფ „აუტსაიდერთან“ ერთად). არის ხმის რეჟისორი – ქუთაისში პირველმა ჩაწერა კომპიუტერში ცოცხალი ჯგუფი (დასარტყამების ჩათვლით). შეუძლია შესანიშნავად წაიყვანოს რადიოგადაცემაც (ერთ დროს „შუაღამის გემში“ პროგრამა მიჰყავდა, მას „DJ გვირილა“ ერქვა). ესმის ტიპოგრაფია, აკეთებს შესანიშნავ ლიმონათის ეტიკეტებსა და სხვა სასუსნავების აქსესუარებს. შესანიშნავი დიზაინერია და კლიპმეიკერი. წინასაარჩევნო გაწამაწიისას მის მიერ დამზადებული სხვადასხვა დეპუტატობის კანდიდატისა და პარტიის რეკლამა თვალშისაცემად ბრუნავდა ჩვენი ქალაქის ლეგენდარული ტელევიზიების ეკრანებზე. კარგად ერკვევა კაბელებსა თუ ჯეკებში, შეუძლია დაზიანებული საყოფაცხოვრებო ნივთების შეკეთებაც. 

უკრავს სხვადასხვა სიმებიან გიტარებზე, მათ შორის ბასზე და ფორტეპიანოზე. ერკვევა ფიჭურ ტელეფონებში. ძალიან (ნამეტნავად) უყვარს ლუდი და მეგობრები  (სიმეგობრიზმობადობის გრძნობა უყვარს). ის უყვართ. 

ნაკლოვანი მხარეები: მეჩვენება, რომ ზოგჯერ იცის უადგილოდ დამთქნარება. მეტს ვერაფერს ვამჩნევ, რომ კეთილი გულით ასე ხმამაღლა განვაცხადო...

ჩვენს რედაქციაში დიდსა და პატარას ძალიან უყვარს საბა, ამიტომ, გადავწყვიტე, კითხვები ჩვენი საერთო კოლეგებისგანაც შემეგროვებინა და მისთვის დამესვა. ეს ინტერვიუ შეგვიძლია გავყოთ ორ ნაწილად. პირველში საბა ჩვენი რედაქციის თანამშრომელთა კითხვებს უპასუხებს, მეორეში – ჩემსას.

ნაწილი I